Een tijdje geleden had ik een discussie met een paar fotografen over het feit dat raw-bestanden fabrikant-gebonden zijn. Deze fotografen zetten hun camera raw-bestanden om die reden altijd naar DNG om. “Stel dat je kleinkinderen ooit op een zolder een CD vinden met raw-foto’s van jouw hand”, vroegen ze mij. “Omdat die bestanden fabrikant-gebonden zijn, kunnen ze deze mogelijk niet bekijken, omdat ze geen software hebben die ze kan lezen!”. Dat maakte me echt aan het lachen. Niet omdat ik geen kinderen heb en dus geen kleinkinderen zal hebben, maar vanwege de naïviteit van deze redenering. “Als mijn kleinkinderen een CD vinden, zullen ze denken dat het een frisbee is”, antwoordde ik. “En zelfs als ze weten wat het is, omdat ze er eentje in een museum hebben gezien, hebben ze toch niet de hardware om een CD te lezen”. Tegelijkertijd zullen computers zo krachtig zijn, dat het nanoseconden kost om een onbekend raw-bestand te ‘reverse engineeren’. Het bestandsformaat zal niet het probleem zijn, het medium zal dat zijn.

Als je echt herinnerd wilt worden via je foto’s, moet je ze misschien afdrukken op papier van archiveringskwaliteit …

Tagged with:
 

Comments are closed.